No prólogo de Follas Novas Rosalía afirmaba que non podía desertar da bandeira que ela mesma levantara. A bandeira de Galiza: a do idioma e a da dignidade do pobo galego.
Hoxe, aquí e sempre, mantemos orgullosamente ergueita a bandeira de Rosalía. Non hai medo nin silenciamento mediático pagado con recursos públicos que nos impida combater con todas as nosas forzas a emerxencia lingüística intensificada nos últimos 15 anos polas políticas de Feixó, Rueda e o Partido Popular.
A lingua galega vivirá mentres manteñamos a súa defensa, mentres a usemos e actuemos contra a súa ocultación, negación ou expulsión. Non nos rendemos, non desertamos e non renunciamos á lingua que nos fai sermos galegos e galegas!
A lingua é vital para a nosa existencia, o noso desenvolvemento e a nosa dignidade. Se un goberno é incapaz de defender e asegurar a lingua do seu pobo, como o vai facer coa economía, co traballo, coa educación ou coa saúde? Como vai defender os intereses nacionais na Unión Europea se nin sequera ten dignidade para reclamar a oficialidade do galego? Aínda máis, como podemos confiar en que defenda Galiza un goberno presidido por quen non tivo reparos en participar nunha manifestación de odio contra o seu idioma?
Fronte a mentira, a vergoña e a manipulación contra a lingua, hoxe damos outra mostra da dignidade imbatíbel do pobo galego. Si, señor Rueda, vostedes xa foron retratados por Castelao en 50 homes por dez reás. Tamén no Sempre en Galiza: son uns imperialistas fracasados. Seguirán a selo porque hoxe, aquí, só comeza de novo un movemento imparábel para a recuperación da lingua galega en todos os espazos e para todos os usos. A nosa conciencia e a nosa acción impedirá que enterren o galego.
A proba de que seguen a ser uns imperialistas fracasados é que non teñen abondo con que 70% das crianzas que chegan á escola falando galego saian falando só español, non lles chegan as restricións ao noso idioma no ensino e teñen que fabricar enquisas para mantelas, non lles é suficiente expulsalo dos servizos públicos e privatizados e teñen que impedilo máis na administración, na única TV que emite en galego ou nos campamentos de verán. Para Rueda até é un exceso a oficialidade do galego na Unión Europea só porque sabe que é un seguro para a súa presenza nos contratos públicos e nas actividades económicas e comerciais.
A este descaro co que atacan a lingua aínda lle chaman cinicamente bilingüismo cordial!
O 17 de novembro obrigámolos a reaccionar. Mais só venderon fume e agora enredan para tentar conter a imparábel mobilización social encargando a “revisión” do PXNLG a unhas supostas comisións nomeadas unilateralmente pola Xunta, con criterios descoñecidos e vetando a presenza das entidades representativas de cada sector: das técnicas de normalización, escritoras, actrices, produtoras, consumidores, comerciantes, ensinantes, pedagogos, sindicatos.
Paralelamente, porque os trampulleiros non se fían nin das súas cartas marcadas, acoutan no Parlamento e no Consello da Xunta os limites de calquera acordo.
Argallaron un plan de enterro do galego e demolición da oficialidade que xa foi desenmascarado.
Mentres falaban de pacto, só nos últimos 3 meses, o PP votou no Parlamento a favor de eliminar prazas de ensino de portugués que só existen en 7,5 % dos centros, incumprindo o acordo da lei Paz Andrade e da promoción da reintegración do galego no seu ámbito internacional. Votaron en contra de aplicar o artigo 9º sobre xustiza da Carta Europea das Linguas, de garantir que notarías e xestorías poidan oferecer os seus servizos en galego ou de cumprir as resolucións do Consello de Europa.
Aprobaron que a CRTVG poida deixar de usar o galego e de ser a única televisión que asegura o 0,9% da oferta televisiva. Eliminaron o galego no proxecto de lei de intelixencia artificial para non imporllo ás máquinas. Expulsan o galego dos campamentos xuvenís públicos. Presentan enquisas de realidade alternativa para negar a emerxencia lingüística e vendernos o seu paraíso lingüístico onde non hai sitio para o noso idioma.
Canto de galego están dispostos a admitir?
A quen queren enganar? Quen gaña con todo isto?
Son mentireiros, trampulleiros e indignos de representar ninguén. Se tivesen un chisco de vergoña demitirían.
E aínda se atreven a dicir que hai que deixar a lingua fóra da política. Como se o idioma só puidese existir no ámbito privado. Que a oferta de galego sexa menos de 1% no audiovisual, na xustiza, nos xogos ou no lecer ten solución política. A exclusión da oferta e as dificuldades para termos atención en galego en servizos públicos ou privatizados, ten solución política. As prohibicións e as restricións ao uso de galego no ensino, teñen solución política.
Aplicar o PXNLG era unha necesidade hai 20 anos. Hoxe é urxente. A vontade móstrase con feitos, non con enganos. Señor Rueda, se a vontade é real a que espera?
Non imos esperar por vostedes. Entre todas e todos nós darémoslle solución. O único e verdadeiro pacto pola lingua está hoxe aquí. Miles e miles de persoas orgullosamente galegas, centos de colectivos sociais e ducias de concellos xa constituíron plenarios de Queremos Galego. Pódese sumar quen quixer. Non poñemos máis condición que a do compromiso coa normalización e o futuro do noso idioma. A Xunta de Galiza xa sabe como rectificar. Os principios e medidas urxentes que propomos son o primeiro paso. Mais se continúa a renegar da súa responsabilidade, asumirémola nós, conscientes dos nosos limites mais tamén da nosa forza colectiva.Non imos desertar da bandeira de Rosalía e Castelao. Non nos renderemos. Non pararemos até no PP rectificaren. Saben como facelo: executando os acordos unánimes, cun calendario de acción inmediata que derrogue o decreto contra o galego no ensino e todas as disposicións e normas contrarias ao PXNLG, avaliando o seu cumprimento e garantindo e restabelecendo a oferta do noso idioma en todos os ámbitos e sectores da vida social.
Fronte aos que nos queren expropiar a lingua, reapropiémonos dela, todos e todas, sen distinción de ningún tipo. A lingua é vital para o pobo galego. Fronte ao odio querémola viva e usada en todos os ámbitos e contextos. Impulsarémola coa forza da unidade e a nosa perseverancia. Este é o pacto da lingua.
LINGUA VITAL XA!
QUEREMOS GALEGO!
Marcos Maceira Eiras
Voceiro da plataforma Queremos Galego e presidente da Mesa pola Normalización Lingüística
Intervención na manifestación nacional do 23 de febreiro de 2025
